Έτος 2081
Η αηδιαστική μυρωδιά της τσίκνας αναδύεται από τα στέκια των κρεατοφάγων καθιστώντας αφόρητη κάθε επαφή με αυτά. Αξιοπρεπείς γειτονιές έχουν υποβαθμιστεί, μαραζώσει ή ακόμα και γκετοποιηθεί εξαιτίας των κρεατοφάγων, λόγω της ατμόσφαιρας αλλά και του θεάματος. Στο δρόμο, ο ανυποψίαστος διαβάτης θα βρει από κάρβουνα και λαδόκολες μέχρι κόκαλα και ξύγκια! Παιδιά παίζουν μέσα σε χρησιμοποιημένες οδοντογλυφίδες! Αλλά κι οι ίδιοι οι κρεατοφάγοι καταναλώνουν αφειδώς μεγάλες ποσότητες αμφίβολης ποιότητας κρέατος και πεθαίνουν επί τόπου από εμφράγματα αρτηριών, πνιγμούς και δηλητηριάσεις.
Η κοινωνία για μια ακόμα φορά είναι διχασμένη: οι μεν θεωρούν τους κρεατοφάγους εγκληματίες, παράσιτα και ζητούν την υποδειγματική τιμωρία και τον σωφρονισμό τους, ενώ οι δε, θεωρούν τους κρεατοφάγους ασθενείς, θύματα του συστήματος και πιστεύουν στην θεραπεία και επανένταξή τους στο κοινωνικό σύνολο. Ως αρχικό στάδιο της θεραπείας, προτείνεται η δημιουργία Κέντρων Επιτηρούμενης Χρήσης Κρέατος: αποστειρωμένοι χώροι, στους οποίους θα χορηγούνται ελεγχόμενες ποσότητες φρέσκου πάντα κρέατος στους κρεατοφάγους.
Τα κέντρα θα είναι μετακινούμενα κουβούκλια τα οποία θα πηγαίνουν στα στέκια των κρεατοφάγων. Στο εσωτερικό τους, θα είναι λευκά, χωρίς καμία αναφορά σε οτιδήποτε μπορεί να προκαλέσει το αίσθημα των κρεατοφάγων. Ένα στρογγυλό μαρμάρινο τραπέζι θα χρησιμεύει σε περίπτωση που ο κρεατοφάγος θελήσει να ακουμπήσει το γεύμα του για το απολαύσει. Επιπλέον, το δάπεδο των Κέντρων θα είναι από κάποιο μαλακό υλικό, στο οποίο ο κρεατοφάγος θα μπορεί να ξαπλώσει για να συνέλθει από την απότομη χρήση κρέατος. Το κρέας θα σερβίρεται σε μικρές ποσότητες από το εξειδικευμένο προσωπικό. Είναι σημαντικό να υπάρχει μια μόνο τρύπα από την οποία θα σερβίρεται το κρέας, καθώς όσο εξειδικευμένο και να είναι το υγειονομικό προσωπικό των Κ.Ε.Χ.Κ, θα πρέπει να προστατεύεται όσο το δυνατό περισσότερο από τον κρεατοφάγο και η επαφή τους να γίνεται στο ελάχιστο απαραίτητο.
Όπως αναφέρθηκε προηγουμένως, το χορηγούμενο κρέας θα είναι ποιότητος Α-Α-Α και σταδιακά η δόση του κρέατος θα μειώνεται, μέχρις ότου αυτό αντικατασταθεί πλήρως από το ζελεδάκι λοίπους, ένα υποκατάστατο κρέατος. Το ζελεδάκι είναι ότι πιο παρεμφερές μπορεί να βρει ο κρεατοφάγος στο κρέας, χωρίς να είναι τόσο τοξικό και εθιστικό. Έχει αναγνωριστεί διεθνώς πως μια θεραπεία με ζελεδάκια σε τρία (3) στάδια μπορεί να οδηγήσει στην πλήρη απεξάρτηση από το κρέας.
– Α’ Στάδιο (τρεις (3)μήνες): Τέσσερα (4) μεγάλα ζελεδάκια μέχρι τις 16:00 και δύο (2) μικρά από τις 16:00 μέχρι το βράδυ, καθημερινώς.
-Β’ Στάδιο (δύο (2) μήνες): Τρία (3) μεγάλα ζελεδάκια μέχρι τις 14:00 και τρία (3) μικρά από τις 14:00 μέχρι το βράδυ, καθημερινώς.
– Γ’ Στάδιο (δώδεκα μήνες): Ένα (1) μικρό ζελεδάκι την ημέρα, καθημερινώς.
Installation: Glorius Holistic by Alivizatos & Kitanis aka AliKi
φωτογραφίες: Αλίνα Λέφα
κρεατοφάγος / ηθοποιός: Θεοδώρα Τζήμου
Styling: Χρύσα Παπούλη