Λαδοτύρι Μυτιλήνης..ντομάτα απ το μποστάνι..ένα καραφάκι ούζο, κέρασμα απ την Ελένη και το Γιώργο και.. «τσουπλακ» ,ευγενική προσφορά της Μάρως (μόλις το χε βγάλει απ το φούρνο!)!
Όταν η απλότητα συναντά την πληρότητα..κάπου ανάμεσα σε Ανατολή και Δύση…εκεί που οι πόρτες και οι καρδιές είναι ανοιχτές σε οικείους και «ξένους»…εκεί που το κέρασμα ως μοίρασμα και η προσφορά είναι μέρος της κουλτούρας ενός τόπου, οι ουζοποσίες μέσο κοινωνικοποίησης και αφορμή για αντάμωμα και ο μεζές που τις συνοδεύει αναπόσπαστο κομμάτι της ιεροτελέστιας!
Πολλές μικρές μπουκιές μεγάλης νοστιμιάς..πολλές μικρές στιγμές μεγάλης έντασης..όσο πιο αργά τις μασάω ,τόσο περισσότερο τις απολαμβάνω..όταν τα βιώματα και οι αναμνήσεις σε καθορίζουν και σε διαμορφώνουν χωρίς καν να το συνειδητοποιείς..ίσως τελικά να φταίνε τα γονίδια!
